Zaterdag 8 augustus

 

Ik had mijn wekker gezet om 7:30u maar was al een uur eerder wakker.  Goh, dan blijf ik lekker nog een uurtje in bed liggen.  Geen haast, ik ben op vakantie en plan mijn dagen zoals ik dat wil.  Niks moet, alles mag.

Om 8:00u zat ik aan “mijn” tafeltje aan het ontbijt, het beloofde een mooie dag te worden want de zon scheen buiten volop.  Er zat al redelijk veel volk in het restaurant – dat pas om 8:00u de deuren opent.  Ja kan zeker niet klagen wat betreft het aanbod hier aan het ontbijt ! Zowel koude als warme zaken zijn er te verkrijgen, plus fruit, yoghurt en zoetigheid.  Ook de koffie is lekker ! Het is alleen jammer dat er maar één koffiemachine staat – dat ding heeft z’n tijd nodig met als resultaat dat er soms een toch wel redelijk lange rij mensen staat aan te schuiven voor ’n koffie.  En ik had pech, want het “vuilnisbakje” van het toestel moest leeggemaakt worden.  Gelukkig wist één van de andere klanten wat er aan de hand was en zij heeft de mensen van de keuken verwittigd, die dan ook meteen het euvel verholpen hebben.

Na het ontbijt keerde ik even terug naar mijn kamer om mijn spullen te pakken.  Voor vandaag staat een wandeling naar het dorpje Janov gepland.  Ik had hiervoor een ganse dag uitgetrokken maar heb eigenlijk helemaal geen idee hoeveel tijd ik hier precies voor nodig zal hebben.  Het plan was van ook meteen de buurt hier een beetje te verkennen zodat ik al weet waar ik morgen de bushalte voor de trip naar Decin kan vinden.

Om 9:00u vertrok ik.  Zo vroeg in de ochtend was het nog frisjes buiten, maar ik denk niet dat dit nog lang zo zal blijven want de lucht is helder blauw en de zon schijnt volop. 

De start van de geplande wandeling bevindt zich dicht bij de Elbe.  Een beetje verstopt tussen de bomen is hier een houten trap die je meteen de bossen in leidt.  Moest je deze wandeling ook een keertje willen doen : doe goede stapschoenen aan – en bij vochtig weer zeker ook waterdichte gevallen.

Het begin van de wandeling gaat behoorlijk steil bergop.  Gelukkig is de route hier heel goed aangegeven … de kans dat je verloren loopt is klein.  Bij elke splitsing waar je mogelijk verloren zou kunnen lopen vind je wel een merkteken dat aanduidt waar je nu naartoe moet.

Eerste stopplek (en plek om uit te rusten, mijn conditie is niet meer wat ze geweest is … en zeker niet met deze warmte) is het uitzichtpunt boven op de rots.  Eigenlijk zijn er 2 uitzichtpunten, maar van op het eerste heb je, vind ik, het mooiste panorama.  Na een kwartiertje klimmen was ik dus op dat uitzichtpunt aanbeland.  En ook na dat kwartiertje had ik er al dikke spijt van dat ik in Hrensko niet eerst wat water gekocht had … want het was ondertussen flink warm geworden en ik zweette me al te pletter.  Pfffff ….

Okee, uitgerust, fotootjes genomen, daar ga ik weer.  Verder bergop, tussen de bomen en de rotsen door.  Na een klein half uurtje, gerekend vanaf het vertrek, was het ergste klimwerk voorbij en is de wandeling voornamelijk plat.  Om 10:15u verliet ik het bos en stond ik in een open veld.  Meteen viel de hitte op – tussen de bomen was het nog draaglijk maar nu viel de hitte als een warme deken naar beneden.  Een kwartiertje later zag ik de eerst huizen al.  Janov is dichtbij.  Een pak dichterbij dan ik dacht.

Aangekomen om 11:00u in het gezellige en rustige dorp dat minder dan 300 inwoners telt en waar opvallend veel overnachtingsmogelijkheden (én een bushalte) te vinden zijn vroeg ik in een piepklein winkeltje 2 flesjes water om te drinken.  De verkoopster verstond geen Duits - laat staan Engels – maar met behulp van wat handgebaren kwam het allemaal in orde en even later stond ik buiten met mijn 2 flesjes drinkwater.  Dit kostte me 30 Kronen (1,27 euro).  Ik heb Janov nog een beetje verkend en ging daarna op zoek naar de uitkijktoren.  Deze bevindt zich even buiten het dorp, op een heuveltje dichtbij de golfbaan.  Jaja, dat hebben ze hier dus ook.

De toren zelf deed me een beetje denken aan de Petrin-toren in Praag – alleen is die van Praag een stuk groter.  Ik ben er vol goede moed aan begonnen, aan de beklimming van de toren.  Je kan tot 30 meter hoogte gaan en daarboven moet het uitzicht prachtig zijn … maar mijn hoogtevrees kreeg halverwege de overhand en dus keerde ik maar terug.  Jammer maar helaas …

Om 11:30u besloot ik terug te keren naar Hrensko.  Doordat ik in Janov zelf wat rondgedwaald had vond ik de gekleurde markeringen voor de wandelweg niet meer terug.  Er was wel een pijl die aanduidde hoe ver het nog was tot in Hrensko dus besloot ik die pijl maar te volgen.  Dat was een misrekening : ik kwam op de grote weg terecht, de baan waar ook de auto’s (en fietsers) voorbij moesten.  Gelukkig was het er niet echt druk maar ’t was dus niet wat ik gepland had.

Iets meer dan een half uurtje later vond ik een kleine weg die links naar beneden liep en waar ik opnieuw de gekleurde markering van de wandelweg zag.  Weg van de grote weg, terug het dichte bos in, voorbij een oude begraafplaats en een kleine kapel.  Een pak rustiger wandelen, dit ! Maar hier moest ik wel oppassen dat ik niet uitgleed, want de stenen van de weg waren glad van het vochtige mos.

Mijn fototoestel weigerde opeens om nog automatisch scherp te stellen.  Wat ik ook probeerde, ik kreeg het niet opgelost.  Nondedju toch, nog maar mijn eerste volle dag hier en ik kon al overschakelen op mijn gsm om foto’s te trekken.  Het fototoestel is nog maar een goede maand geleden hersteld (helemaal nagekeken).  Dat is een flinke tegenslag ! Al een geluk dat ik bij de aankoop van mijn gsm erop gelet heb een exemplaar te kopen met een goede fotokwaliteit.  Het is een degelijke gsm, maar ’t is toch niet hetzelfde als foto’s van een fototoestel hoor (achteraf bleek dat er helemaal niets mis was met m’n fototoestel … ik had gewoon per ongeluk een hendeltje op het toestel verschoven).

Om 12:20u was ik terug in Hrensko.  Ik ben wat drinken voor op de kamer gaan kopen in één van de vele Chinese winkels in het dorp en vervolgens trok ik naar mijn hotelkamer.  Daar zette ik de reeds genomen foto’s al op de laptop waarna ik besloot nog wat te gaan wandelen.  Het was tenslotte nog maar net 14:00u, en een halve dag op je kamer zitten da’s geen vakantie.  Dat kan ik thuis ook …

Bij het begin van de wandeling door de Kamenice-kloof kocht ik me een kleine softijs voor 28 Kronen (1,18 euro) en dan was het weer wandel-tijd.  De Kamenice-kloof is één van de bekendste toeristische attracties van Boheems Zwitserland.  Dit op een natuurlijke manier ontstane landschap was lange tijd ontoegankelijk en werd pas in de 19^e eeuw onderzocht en toegankelijk gemaakt voor het toerisme.  Bezoekers kunnen zich verheugen op een wandeling door de romantische natuur van de Kamenice, die aan beide zijden wordt omzoomd door hoge rotsen.  Je loopt onder rotswanden door,  passeert verschillende tunnels en loopt over smalle loopbruggen.  2 delen van het pad zijn enkel per boot bereikbaar : de Edmundsklamm en de Wilde Klamm.

Deze wandeling heb ik verleden jaar al gedaan, tijdens de Verhoeven-reis “Parels van Noord-Bohemen”.  Het is een mooi stukje natuur, een vlak wandelpad naast de rivier.  Mooi en ook rustig.  Tenminste : nu was het rustig, want dit is zoals ik hierboven al schreef een populaire wandeling – meestal gecombineerd met een boottocht.  Voor mij dit keer echter geen boottocht.  Op een uurtje was ik tot bij de bootjes en terug gewandeld.

Omdat het nog steeds veel te vroeg was om al naar mijn kamer terug te keren ging ik bij de Elbe op “mijn” oever op zoek naar de grens tussen Tsjechië en Duitsland.  Die zou niet al te ver weg mogen liggen.  Helaas, tegen 16:00u had ik ze nog niet gevonden en ondertussen begonnen mijn voeten pijn te doen.  Dan maar terug naar het hotel, ik had zin in een ijskoffie.  Ik ben daar op het terras neergeploft.  Twee ijskoffies kostten me 128 Kronen (5,41 euro).  Ja hoor, ze waren lekker.

Terug op mijn kamer zette ik mijn foto’s op de laptop, nam ik een douche en heb ik nog een beetje gerelaxt.  Om 19:00u was het etenstijd.  Wat heb ik besteld ? ? Een glas water om te drinken, gebakken Camembert met cranberries en kroketten.  Heel lekker ! Totaalprijs : 176 Kronen (7,44 euro).

Gisterenavond had ik op mijn kamer nog internet (wifi) van het hotel maar sinds deze ochtend lukte dat niet meer.  Bij navraag aan de balie blijkt dat je voor wifi naar beneden moet komen. Enkel bij de receptie en in het restaurant heb je toegang tot de wifi.  Da’s wel spijtig, ik zit liever rustig met mijn laptop op mijn kamer.  Nou ja. Na etenstijd : bedtijd !